سیلیکون موجود در شامپوها و ترمیم کننده موها چه عوارضی دارد؟

بسیاری از شامپوهای رایج که برای موهای رنگ شده یا آسیب دیده تجویز می‌شود حاوی ماده‌ای به نام سیلیکون است که در ابتدا به دلیل نقش محافظی که بر روی ساقه موها داشت از سوی دانشمندان و لابراتوارهای پوست و مو بسیار مورد توجه قرار گرفت.

اما پس از مدتی نقش مخرب آن بر روی ساختمان مو باعث تغییر موضع صاحب نظران نسبت به این ماده محافظ شد. بسیاری از شامپوها که دارای برچسب «فاقد سیلیکون» هستند به‌خصوص برندهای گیاهی، حاوی ترکیباتی با عملکردی مشابه ولی ضرر کمتر هستند. ناگفته نماند سیلیکون نقش بسیار مهمی در حفاظت در برابر بیماری‌های مختلفی مثل سل و سایر بیماری‌های مرتبط با غشای مخاطی دارد و در بهبود درمان شکستگی‌ها بسیار مفید است؛ اما طبق تحقیقات، استفاده آن در محصولات شوینده در دراز مدت سبب بروز مشکلاتی برای ساختمان مو به‌خصوص موهای آسیب‌دیده خواهد شد. رایج‌ترین ماده ذکر شده در این محصولات که آن هم شکل دیگری از همین ماده است، دایمتیکون است. این دو ماده هر دو پلیمرهایی (از مشتقات نفتی) هستند که به‌عنوان عایق رطوبت (به‌خصوص برای موهای خشک) عمل می‌کنند. این ترکیبات سمی نیستند، ولی می‌توانند موجب نازک شدن موها، خارش و حساسیت پوست سر شوند، به‌خصوص در افرادی که پوست‌های حساس دارند.

سیلیکون مثل یک غشا، مو را پوشانده، زبری آن را ترمیم کرده، موجب درخشندگی بیشتر شده و مانع از آشفته شدن مو می‌شود. به‌طوری‌که پس از استفاده از محصولات حاوی این مواد افراد احساس می‌کنند که دارای موهای لطیف‌تر و انعطاف‌پذیری شده‌اند؛ اما استفاده طولانی‌مدت از سیلیکون موجب می‌شود که تارهای مو در غشایی غیرقابل نفوذ با هوا قرار بگیرند که مانع از آزاد شدن رطوبت از آن‌ها می‌شود. اگر این ماده از نوع غیر محلول در آب باشد همواره لایه نازکی از آن بر روی مو باقی می‌ماند که ممکن است موجب شود موهای چرب، چرب‌تر شده و یا باعث شود که موی لطیف سنگین‌تر شوند.

چرا در شامپوهای گیاهی از سیلیکون استفاده نمی‌شود؟